برگزار شده توسط : دانشگاه حکیم سبزواری
اولین همایش ملی پارک های ملی و مناطق تحت حفاظت
تاریخ برگزاری : 02 خرداد ماه 1402
بررسی پیامدهای جاده میان‌گذر پارک ملی گلستان بر مرگومیر حیات وحش
حسین کرامتلو، مزدک دربیکی، میثم مددی
در سال‌های گذشته، مرگومیر حیات‌وحش به‌دلیل افزایش راه‌های ترابری و گذر جاده‌ها از درون و پیرامون زیستگاه‌‌های حیات‌وحش به یکی از عوامل مهم تهدیدکننده جمعیت‌های آنان تبدیل شده است. جاده آسیایی تهران-مشهد که بخش مهمی از آن از میان و کناره پارک ملی گلستان گذر می‌کند، از مهم‌ترین جاده‌هایی است که به روش‌های گوناگون همچون تصادفات جاده‌ای و آسانی دسترسی متخلفان شکار و صید، بر مرگومیر حیات‌وحش اثر می‌گذارد و به جمعیت حیات‌وحش آسیب می‌رساند. در این پژوهش، اطلاعات آماری و مکانی تلفات حیات‌وحش از تصادفات جاده‌ای، گردآوری و با بازدیدهای میدانی و نرم‌افزارهای آماری و تخصصی، واکاوی و نقشه پهنه‌بندی کانون‌های داغ آن تهیه شد. برپایه یافته‌ها، مشخص شد در یک بازه زمانی ده ساله (1390 تا 1400)، 28 منطقه در مسیر جاده میان‌گذر پارک به‌عنوان مناطق بحرانی و خطرناک مرگومیر حیات‌وحش به علت برخورد با خودروهای گذری شناخته می‌شوند و روی‌هم‌رفته، 1482 گونه مختلف در این مناطق از بین رفته است. بیشترین تلفات جاده‌ای در مناطق چشمه گلستان، گلشن، آبشار گلستان، پل حسابداری، مزارلی و زاولی ثبت شده و مرگ ومیر در موسم گردشگری بیشتر است. پیشنهاد می‌شود برای کاهش پیامدها رویکردهای کاربردی انجام شود مانند: شناسایی گذرهای حیات وحش؛ فرهنگ سازی و آموزش همگانی در زمینه برخورد با حیات‌وحش؛ انجام اصلاحات مهندسی در جاده پارک؛ و جابجایی جاده به شمال پارک.
پارک ملی گلستان، تصادفات حیات‌وحش، کانون‌های داغ، اثرات محیط زیستی جاده
برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
, 1402 , بررسی پیامدهای جاده میان‌گذر پارک ملی گلستان بر مرگومیر حیات وحش , اولین همایش ملی پارک های ملی و مناطق تحت حفاظت
تاریخ برگزاری : 02 خرداد ماه 1402