نویسندگان:

علیرضا اشتیاقی

امروزه فواید مناطق حفاظت شده برای مردم و جوامع محلی در سراسر دنیا بر کسی پوشیده نیست. استفاده مردم از منابع این زیستگاه‌های طبیعی، بهبود معیشت و رونق گردشگری فوایدی هستند که مناطق حفاظت شده بجز حفاظت از گونه‌های جانوری، برای بشر به همراه دارند. اما گاهی استفاده بیش از حد انسان از طبیعت و یا خصوصیات رفتاری و اکولوژیکی گونه‌ها به نحوی است که بین انسان و حیات وحش ساکن این مناطق برسر استفاده از منابع تقابل و تعارض شکل می‌گیرد. گراز یکی از اصلی‌ترین گونه‌هایی است که باعث خسارت به مردم محلی به خصوص در بخش کشاورزی می‌شود. کاهش شکارچیان طبیعی، طیف وسیع منابع غذایی و نرخ بالای زاد و ولد گراز باعث شده تا آن را به چالشی بزرگ برای ذینفعان محلی و سازمان‌های حفاظتی تبدیل کند. ما نشان دادیم که دیدگاه مردم محلی ساکن در منطقه شکار ممنوع طالقان به گراز چگونه است. آنها گراز را برای خود و محصولات کشاورزی خود تهدید می‌دانند و معتقد هستند گراز باعث ایجاد خسارات اقتصادی گسترده‌ای در باغات و مزارع آنها می‌شود. همچنین آنها شکار محدود و مجاز گراز را که توسط اداره محیط‌زیست برنامه‌ریزی می‌شود، به منظور کنترل جمعیت گراز مفید دانستند. ما تبادل اطلاعات و آموزش به مردم توسط اداره محیط زیست طالقان را به منظور تغییر دیدگاه بومیان منطقه پیشنهاد دادیم.

تعارض، نگرش، گراز، جامعه محلی

برای لینک‌دهی به این مقاله از آدرس زیر استفاده نمایید:

برای ارجاع در منابع از عبارت زیر استفاده کنید:
اشتیاقی، علیرضا، 1402، بررسی تعارضات انسان و گراز در منطقه شکار ممنوع طالقان استان البرز، اولین همایش ملی پارک های ملی و مناطق تحت حفاظت، https://cnf.hsu.ac.ir/fa/archive_index.php?c=nppa1&aid=70676