چکیده

در سال‌های گذشته، مرگ‌ومیر حیات‌وحش به‌دلیل افزایش راه‌های ترابری و گذر جاده‌ها از درون و پیرامون زیستگاه‌‌های حیات‌وحش به یکی از عوامل مهم تهدیدکننده جمعیت‌های آنان تبدیل شده است. جاده آسیایی تهران-مشهد که بخش مهمی از آن از میان و کناره پارک ملی گلستان گذر می‌کند، از مهم‌ترین جاده‌هایی است که به روش‌های گوناگون همچون تصادفات جاده‌ای و آسانی دسترسی متخلفان شکار و صید، بر مرگ‌و‌میر حیات‌وحش اثر‌ می‌گذارد و به جمعیت‌ حیات‌وحش آسیب می‌رساند. در این پژوهش، اطلاعات آماری و مکانی تلفات حیات‌وحش از تصادفات جاده‌ای، گردآوری و با بازدیدهای میدانی و نرم‌افزارهای آماری و تخصصی، واکاوی و نقشه پهنه‌بندی کانون‌های داغ آن تهیه شد. برپایه یافته‌ها، مشخص شد در یک بازه زمانی ده ساله (1390 تا 1400)، 28 منطقه در مسیر جاده میان‌گذر پارک به‌عنوان مناطق بحرانی و خطرناک مرگ‌‌ومیر حیات‌وحش به علت برخورد با خودروهای گذری شناخته می‌شوند و روی‌هم‌رفته، 1482 گونه‌ مختلف در این مناطق از بین رفته است. بیشترین تلفات جاده‌ای در مناطق چشمه گلستان، گلشن، آبشار گلستان، پل حسابداری، مزارلی و زاولی ثبت شده و مرگ ومیر در موسم گردشگری بیشتر است. پیشنهاد می‌شود برای کاهش پیامدها رویکردهای کاربردی انجام شود مانند شناسایی گذرهای حیات وحش؛ فرهنگ سازی و آموزش همگانی در زمینه برخورد با حیات‌وحش؛ انجام اصلاحات مهندسی در جاده پارک؛ و جابجایی جاده به شمال پارک.

کليدواژه ها

پارک ملی گلستان، تصادفات حیات‌وحش، کانون‌های داغ، اثرات محیط زیستی جاده‌

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
حسین کرامتلو , 1401 , بررسی پیامدهای جاده میان‌گذر پارک ملی گلستان بر مرگ‌و‌میر حیات وحش , پارک های ملی و سایر مناطق تحت حفاظت