چکیده

آگاهی از عوامل موثر بر مطلوبیت زیستگاه گونه‌ها و محدوده پراکنش زیستگاههای مطلوب اهمیت اساسی در بر‌نامه‌ریزی به منظور مدیریت و حفاظت پویا و پایدار گونه‌ها و نتیجتا حفظ توازن در روابط اکولوژیکی زیستگاه دارد. با توجه به عدم بررسی و پژوهشهای میدانی در مورد وضعیت‌بوم شناسی گونه تشی و خصوصیات منحصربه فرد در وجوه ریخت‌شناسی، رفتار‌شناسی و نیز طیف تاثیرات گونه، بر پایداری وضعیت‌بوم‌شناختی زیستگاههای کشور، تحقیق حاضر با هدف مدلسازی مطلوبیت زیستگاه تشی، بزرگترین گونه جونده کشور در‌بازه زمانی مهر‌ماه سال 1396 تا دی‌ماه 1397 و طی 30 نوبت پایش دقیق میدانی در پارک ملی‌خجیر، جهت تعیین مهمترین متغیرهای زیستگاهی موثر بر حضور گونه انجام شد. در این پژوهش تعداد ۱۳۰ نقطه حضور مبنی بر نمایه‌های مستقیم و غیر‌مستقیم حاصل از فعالیت گونه با استفاده از دستگاه GPS، ثبت گردید. از روش حداکثر آنتروپی MaxEnt برای مدلسازی مطلوبیت زیستگاه گونه تشی استفاده شد. براساس نتایج، مقدار AUC معادل 9 0 به دست آمد که بیانگراعتبار بالای مدل است. نتایج نشان داد که به ترتیب تیپ پوشش‌گیاهی، جهت جغرافیایی، ارتفاع، شیب و فاصله از جاده بیشترین تاثیر را بر حضور‌ و فعالیت گونه داراست. نتایج بدست آمده می تواند ابزاری مناسب جهت شناسایی عوامل موثر بر حضور گونه و مدیریت صحیح تشی در منطقه مورد مطالعه و سایر زیستگاه های این گونه باشد

کليدواژه ها

مطلوبیت زیستگاه، تشی، پارک ملی خجیر، آنتروپی بیشینه

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
امیر معمارزاده کیانی , 1401 , مدلسازی مطلوبیت زیستگاه گونه تشی (Hystrix indica) در پارک ملی خجیر با استفاده از روش حداکثر آنتروپی (MaxEnt) , پارک های ملی و سایر مناطق تحت حفاظت